Breakdance

Breakdance (pierwotna nazwa breakin' lub bboying) – rodzaj tańca, wymagający dobrych predyspozycji fizycznych, kondycji oraz wysokiego poczucia rytmu. Osoba tańcząca breakdance to b-boy/biboj (mężczyzna) lub b-girl/bigerl (kobieta). Nazwa ta powstała od słowa "breakboy", gdyż pierwsi tancerze tańczyli do tzw. breakbeatów. Po raz pierwszy słowa bboy użył DJ Kool Herc na jednej z międzyblokowych imprez. Taniec ten narodził się w 1969 roku w Bronksie, dzielnicy Nowego Jorku. Polega on na wykonywaniu ewolucji akrobatycznych, połączonych z czystym, rytmicznym tańcem, tworząc w ten sposób nierozerwalną całość.


Ruchy w bboyingu

Ruchy w bboyingu dzielimy na cztery podstawowe elementy – toprock, power moves, freeze i footwork.
Bboy, Nowy Jork

Toprock – dynamiczne kroki taneczne łączone z gestykulacją, tworzące wrażenie "mowy ciałem". Toprock jest wstępem do każdego wyjścia na parkiet. Aby dobrze wykonywać top-rock, trzeba przede wszystkim wykonywać go dynamicznie, umieć improwizować i mieć wyczucie rytmu. Podstawowe rodzaje toprocka:

    * Indian Crosover (Indian Rock)
    * Apache
    * Salsa Step
    * Latino Rock
    * Bounce Roller Skate Step

Power moves – figury rotacyjne. Najefektowniejsza oraz najtrudniejsza część breakingu. Wymagają one jednak dużej sprawności fizycznej ze względu na ich wysoce akrobatyczny charakter. Wymagają jednocześnie siły, gibkości, kondycji, poczucia ciała w przestrzeni oraz zaangażowania i szczególnie umiejętności samoasekuracji. Główne powery to:

    * Backspin ("bączek")
    * Headspin ("bańka")
    * Drill ("śruba")
    * 1990 ("dziewiątka")
    * Swipes
    * Windmill ("bary")
    * Baby Windmill / Munchmills
    * Flare ("thomasy")
    * Crickets / Jack Hammers ("skorpion")
    * Zegary ("thomasy ze złączonymi nogami")
    * AirSwipe ("twisty")
    * 2000 ("dziewiątka na dwóch rękach")
    * Rubberband ("sprężynki raz po razie")
    * Head slide ("ślizg na głowie")
    * Elbow spin ("kręcenie sie na łokciu")
    * Worm ("fala")
    * Elbow's (" Stanie na przedramieniu")


Freeze – figura statyczna, polegająca na "zastygnięciu" w konkretnej pozycji na kilka sekund:

    * Baby Freeze Open
    * Baby Freeze Close
    * Chair Freeze
    * Turtle Freeze
    * Air Baby
    * Air Jordan
    * Shire Freeze
    * Tilting Tower Freeze
    * Hollow Back
    * Ninja Freeze
    * Plank Freeze
    * Hi Plank
    * One Hand Crutch / Flo Freeze
    * Shoulder Freeze

Drop (Go down) – przejścia z toprock do footwork, ważne kroki pozwalające na płynne przejścia między tymi elementami, zachowujące ciągłość taneczną:

    * Half Swipe
    * Front Swipe
    * Back Swipe
    * Cross Swipe
    * Knee Drop
    * W
    * Cork Screw

Footwork – kroki taneczne, najczęściej wykonywane z pozycji przysiadu podpartego. Aby dobrze wykonywać zarówno footwork jak i inne figury, trzeba wypracować flow czyli płynność ruchów. Słowem – nie wystarczy nauczyć się konkretnego ruchu, aby go dobrze wykonywać, należy jeszcze wykonywać go płynnie i bardzo dynamicznie. Postawowe rodzaje footworków:

    * Six Step
    * Four Step
    * Three Step
    * Baby Love
    * C.C.
    * Bounce C.C.
    * Baby Swipes
    * Bicycle Pumps
    * Scrambles

Należy pamiętać, że ruchy można tworzyć samemu, odpowiednio interpretując muzykę, dlatego w breakingu nie ma ścisłych ograniczeń, co odróżnia go od wielu stylów tańca.

Rywalizacja

Nieodłącznym elementem kultury breakdance są specyficzne formy rywalizacji w tym tańcu. Obok klasycznego pokazu solowego, lub grupowego ocenianego przez sędziów istnieją jeszcze:

Bitwa Określana też jako "batelka" (od ang. battle), lub "kontest". Naprzeciw siebie stają dwaj tancerze, lub dwie grupy i starają się nawzajem "pokonać" w wykonywanych trikach. Liczy się zarówno technika, jak i wyczucie rytmu. Przeciwnicy często wchodzą ze sobą w specyficzną interakcję gestów – ruchami ciała, rąk i twarzy okazują sobie nawzajem wyższość, prześmiewczość, lekceważenie, a w skrajnych przypadkach nawet pogardę i gesty obraźliwe, jednak najważniejsza zasada bitwy brzmi: nie wolno dotknąć przeciwnika. Bitwę może oceniać sędzia lub publiczność. Często wygrana nie zależy od rzeczywistych umiejętności, lecz od odpowiedniego zaprezentowania się i improwizacji, a co za tym idzie zdobycia sympatii publiki/sędziów. Bitwa Jest osiem osób. Rywalizują ze sobą na taniec. Ten, kto wygra zostaje. Spalony odpada. Jedna osoba musi spalić siedem osób. Kółeczko Jest to bardziej forma tanecznego wyładowania niż rywalizacji. Tancerze tworzą kółko, a na jego środek wychodzi każdy, kto chce wyjść i prezentować swoje umiejętności. Jeśli ktoś czuje się w kółeczku dość pewnie, może wybrać sobie przeciwnika i gestami dać mu do zrozumienia, że chce bitwy, wtedy pozostali tancerze zamieniają się w publiczność, która bitwę ocenia. Po angielsku : "cypher" (wym. sajfer).

Muzyka

Pierwotnie muzyką do breaka był funk, dziś oprócz funku tańczy się głównie do muzyki elektronicznej breakbeat, electro bądź rapu. Przy czym należy dodać, że współczesna, zepsuta forma rapu, pozbawiona wyrazistego rytmu, funkowych naleciałości i nastawiona na komercyjnego odbiorcę nie nadaje się do tańczenia breaka. Najlepsze do tego są utwory z lat 80. i 90.

Początki

Bboying miał swój początek w dzielnicy Bronx, w Nowym Jorku. Powstał on od tzw. Uprock Battles (bitwy uprockowe) uprawianych przez tamtejsze gangi. Uprock polega pokazywaniu różnych gestów i póz pod adresem przeciwnika (np. markowaniu uderzeń, kopnięć itp.). Uprock następnie przekształcił się w toprock (dużą inspiracją był taniec i muzyka Jamesa Browna). Później powstały kroki w parterze (footwork/floorrock) i szybsze, skomplikowane figury (powermoves). Właściwa forma breaka to zasługa głównie grup Rock Steady Crew i New York City Breakers. Break dance czerpał i czerpie, przekształcając na swoją modłę kroki i figury, z różnych tańców i dyscyplin, np.: capoeira, salsa, akrobatyka i inne.

Początki w Polsce

Najwcześniej w Polsce (1987 rok) pojawiła się grupa Scrap Beat i przez ponad dekadę wyznaczała standardy w technicznym opanowaniu breaka, głównie figur siłowych (power moves). Nie potrafili im dorównać nawet słynni Flying Steps. Błędem w funkcjonowaniu grupy w późniejszym okresie był brak aktywnego udziału w życiu podziemnej sceny breakdance i skupienie się jedynie na komercyjnych występach.

Wiadomości: z Wikipedii